Contacteer me | Doorbreekbaar | Psycholoog Elien Tubbax

Of contacteer mij voor een therapie afspraak

Voor een therapie afspraak kan je mij

per mail bereiken

elien@preva.be

Praktijkdagen

Dinsdag 09u15 - 21u00

Woensdag 09u15 - 14u00

Adres: Turnhoutsebaan 98, 2400 Mol

lees hier de algemene voorwaarden

naar doorbreekbaar op instagram

Denk jij dat hard zijn nodig is om jezelf ‘aansprakelijk’ te houden? Dat je lui of te soft wordt wanneer je milder zou zijn voor jezelf?👀

Veel mensen denken dit jammer genoeg nog steeds. Dat mild zijn gelijkstaat aan opgeven, aan gemakzucht, aan luiheid. Dat het haaks staat op groei en dat we er nooit iets mee bereiken.

Maar lieve schat, dat klopt niet 🙅🏻‍♀️ Zelfliefde en zelfcompassie betekent niet dat je je doelen loslaat (integendeel!) Het betekent dat je een veilige innerlijke omgeving creëert waarin je mag groeien zonder jezelf constant te moeten straffen. Zonder angst als drijfveer.

Verwar hardheid dus niet met kracht, want echte kracht komt uit een plaats van liefde en respect voor jezelf. Een plaats waar je durft rusten, durft falen en opnieuw mag beginnen. Niet vanuit een zenuwstelsel dat de hele tijd in overlevingsmodus blijft omdat je je innerlijke wereld behandelt als een gevechtszone 😣

Je hoeft jezelf dus niet klein te maken om iets groots te bereiken. Je hoeft jezelf niet af te breken om te kunnen opbouwen. Pinky promise 💞

👉🏻 Klaar om die innerlijke strijd te stoppen? Reageer met het woordje ‘SCAN’ en ik stuur je mijn gratis Zelfliefde Zelfscan door.

=> Een krachtige oefening om je patronen helder te krijgen én om een ander verhaal te beginnen. Eentje dat zachter mag zijn, én authentieker, op basis van waar bij jou nog ruimte zit om te groeien ❤️‍🩹

Te mannelijk’ en ‘te vrouwelijk’

Beide zijn gebruikt om mij in het verleden te beschrijven (voornamelijk ‘te mannelijk’).🙃En ik heb in het verleden ook geprobeerd om meer van beide te zijn, want naar mijn gevoel paste ik nooit in één van die twee hokjes.

Ik ben altijd al een soort ‘tomboy’ geweest. Ik speelde vroeger wel met poppen, maar liefst speelde ik in de wei en bos, klom ik in bomen, maakte ik zelf pijl en boog en ging ik met de buurtjongens kampen bouwen. ⛺️🏹

In het 1ste middelbaar ging ik met versleten Dockers, een rafelige jeansbroek en simpel zwart T-shirt op de klasfoto. En in het 2de jaar leerde ik de populaire meisjes kennen. Ik wist op die leeftijd niet hoe ik mezelf kon zijn op een manier die authentiek aanvoelde, dus ik kopieerde hoe anderen zich kleedden, hoe ze hun make-up deden, met wie ze omgingen,… en ik probeerde trends te volgen. Ik vond er een stukje identiteit in. Vanbuiten zag ik eruit als het typische populaire meisje, maar in mezelf liep ik nog steeds verloren...

Toen ik naar de universiteit ging, ging ik in Gent studeren - waar ik al snel te horen kreeg dat ik me te vrouwelijk kleedde. Opnieuw veranderde mijn stijl, mijn innerlijke tomboy kwam weer naarboven en ik genoot oprecht ook van die vrijheid om me ‘anders’ te kleden dan ik al die jaren gewend was. Maar voor mijn vriendinnen in mijn eigen regio was ik dan vaak weer ‘mannelijk’ gekleed.

Omdat ik meestal ook snel een klik heb met mannen (iets met rechttoe/rechtaan zijn) ben ik door andere vrouwen ook al meermaals als ‘slet’ bestempeld of als een ‘manwijf’. Klikken en zwanzen met mannen mocht/kon dan blijkbaar weer niet, omdat ik vrouw ben. Het leek alsof er wel altijd ergens een stempel op geplakt moest worden.😶

Niet té mannelijk, niet té vrouwelijk, niet té agressief, niet té lief. Huh?

Ondertussen draag ik wat ik wil, wanneer ik dat wil. En zowel mijn meer ‘mannelijke’ als ‘vrouwelijke’ kant omarm ik volledig. Ik vind het zalig om ‘one of the guys’ te zijn, en op andere momenten vind ik het zalig om me helemaal girly op te tutten. Het zijn allemaal maar genderstereotypes die op ons geplakt worden op de dag dat we geboren worden. We moeten ze niet volgen 💜

Ik hoop dat de essentie hiervan wat duidelijk is?👀

Menselijkheid omvat zoooveel, soms ook op het eerste zicht conflicterend lijkende ervaringen, en is het dus ook een kwestie om onze draagkracht te vergroten.

Want ik geloof in het vermogen van onszelf om moeilijke dingen te dragen, zonder meteen oplossingen ervoor te hebben of het proberen te helen. We got this sweeties 💓

Een aantal kleurrijke reminders om je week mee in te zetten 💞

Welke reminder neem jij het meest mee?🥰

Goedbedoeld, dat weet ik. Maar ik kan er niet tegen.

Als iemand zegt ‘dat ik hier wel door geraak’.

Want dat impliceert dat er een andere kant is, een kant waar mijn papa niet meer dood is. En die kant zal er nooit meer komen.

Dus in plaats van ergens door geraken, neem ik alles van hem mee - de herinneringen en het verdriet. The good and the bad. Ik ga nergens door. Ik blijf erin, in de liefde.

Fijne vaderdag paps 🕊️💓

𝗜𝗸 𝗹𝗮𝗰𝗵 𝗲𝗻 𝗶𝗸 𝗵𝘂𝗶𝗹.

Soms vind ik mezelf intens en stel ik mezelf in vraag: is dat normaal?

Ik ben altijd een goedlachs en energiek iemand geweest. Ik was dat kleine meisje dat tegen iedereen tetterde, die speelvogel die altijd bezig was, die tiener met de grote mond en het masker van uitbundigheid. En ik ben nog steeds een enthousiaste en vrolijke vrouw die uit het niks gekke dansjes doet, vanalles eruit flapt, schaterlacht en oprecht & intens geniet. 🙋🏻‍♀️

MAAR.. Nee, vroeger zou ik ‘maar’ gezegd hebben – nu zeg ik liever ‘𝐞𝐧’. EN ik ben iemand die met momenten extreem diep en intens verdrietig kan zijn. Ik kan tranen wenen die uit het diepste van mijn ziel komen. Ik kan leegte voelen die zowel beangstigend als geruststellend is. Extreem het tegenovergestelde van de schaterlachende, intens genietende vrouw die ik op andere momenten ben.🖤

En ik weet dat die momenten van intens geluk en intens verdriet momenten zijn die weer passeren. Golven die hoog zijn en weer zakken. 🌊 Momenten die mij niet bepalen, momenten waarvoor ik mijzelf eigenlijk niet in vraag zou moeten gaan stellen van ‘Is dat wel normaal?’. Beide zijn mij. Alles is mij.

Ik voel intens, zowel geluk als verdriet en alles daartussenin. Ik beleef intens, alles wat het leven op mijn pad smijt. 𝘌𝘯 𝘸𝘢𝘵 𝘪𝘴 𝘥𝘢𝘯 𝘩𝘦𝘵 ‘𝘣𝘦𝘴𝘵𝘦’: 𝘪𝘯𝘵𝘦𝘯𝘴 𝘷𝘰𝘦𝘭𝘦𝘯 𝘰𝘧 𝘩𝘦𝘵 𝘨𝘦𝘣𝘳𝘦𝘬 𝘦𝘳𝘢𝘢𝘯?

(𝙳𝚊𝚝 𝚒𝚜 𝚘𝚟𝚎𝚛𝚒𝚐𝚎𝚗𝚜 𝚎𝚎𝚗 𝚛𝚎𝚝𝚘𝚛𝚒𝚜𝚌𝚑𝚎 𝚟𝚛𝚊𝚊𝚐 𝚣𝚘𝚗𝚍𝚎𝚛 ‘𝚓𝚞𝚒𝚜𝚝’ 𝚊𝚗𝚝𝚠𝚘𝚘𝚛𝚍)

.pro-gallery-wix-wrapper {display: block !important;} .pro-gallery-wix-wrapper .gallery-item-container {opacity: 1 !important; display: block !important;}

Volg mij ook op Instagram

@doorbreekbaar

Stel hier je vraag

Of contacteer mij voor een therapie afspraak

​

Volg mij ook op Instagram